***نسیم معرفت***

** شخصیت امام رضا(ع) اززبان علماى اهل سنت+آیت الله مکارم شیرازی

پرسش : علماى اهل سنت درباره شخصيت امام رضا(عليه السلام) چه گفتارى دارند؟

پاسخ : فضائل و مناقب بسيارى از زبان علماى اهل سنت درباره شخصيت والاى امام رضا(عليه السلام) نقل شده؛ که ما در اينجا به کلمات برخى از آنان اشاره مى کنيم:
1 ـ اِبن حَجَر هَيتَمى
«و َکانَ اولادُ مُوسَى بنِ جَعفَرَ حِينَ وَفاتِهِ سَبعَةَ وَ ثَلاثينَ ذَکَراً وَ اُنثى، مِنهُم عَلِىُّ الرِّضا وَ هُوَ اَنبَهَهُم ذَکَراً وَ اَجَلُّهُم قَدراً»(1)؛ (اولاد موسى بن جعفر ع هنگام وفاتش 37 نفر دختر و پسر بود ،  از آن جمله علىّ الرضا ع  است که مورد توجه عموم بوده و از همه جليل القدرتر بود).
2 ـ سَمهُودى
«عَلِىُُّ الرِّضا بنُ مُوسَى الکاظِمِ، کانَ اَوحَدَ زَمانِهِ، جَليلَ القَدرِ، اَسلَمَ عَلى يَدِهِ اَبُومَحفُوظِِ مَعرُوفُ الکَرخِى»(2)؛ (على الرضا ع فرزند موساى کاظم ع ، بهترين فرد زمانش و مردى جليل القدر بود و «مَعروف کَرخى» به دستش اسلام آورد).
3 ـ اِبن حَجَر عَسقَلانى
«کانَ الرِّضا مِن اَهلِ العِلمِ وَ الفَضلِ مَعَ شَرَفِ النَّسَبِ»(3)؛ (رضا (عليه السلام) از اهل علم و فضل بوده و نسبى شريف داشت).
4 ـ ذَهَبى
«اَلأِمامُ السَّيِّدُ اَبُوالحَسَنِ الرِّضا... وَ کانَ مِن اَهلِ العِلمِ وَ الدِّينِ وَ السُّودَدِ بِمَکانِِ» . (4) «امام، ابوالحسن على الرضا (عليه السلام) ... داراى مرتبه اى عالى از علم و دين و بزرگى و آقايي و سروري  بود».
او همچنين مى نويسد: «وَ قَد کانَ عَلِىُُّ الرِّضا کَبيرَ الشَّأنِ ، اَهلاََ لِلخَلافَةِ»(5)؛ (على الرضا  (عليه السلام)  مردى بزرگوار بود و براى خلافت اهميت و شايستگي داشت).
 5 ـ خَيرُالدِّين زِرِکْلی
عَلِىُّ بنُ مُوسَى الکاظِمِ بنِ جَعفَرَ الصّادِقِ، اَبُوالحَسَنِ ، اَلمُلَقَّبِ بِالرِّضا، ثامِنِ الأَئِمَّةِ الأِثنَى عَشَرَ عِندَ الأِمامِيَّةِ وَ مِن اَجِلّاءِ السّادَةِ اَهلَ البَيتِ وَ فُضَلائِهِم...»(6)؛ (على فرزند موسى کاظم فرزند جعفر صادق، ابوالحسن، ملقّب به رضا، هشتمين نفر از دوازده امام نزد اماميه است. او از بزرگان سادات اهل بيت و فضلاى آنان است...).
6 ـ شَيخ عبدالله شَبراوى شافعى
«عَلِىُُّ الرِّضا ـ (رَضِيَ اللهُ عَنهُ) ـ کانَت مَناقِبُهُ عَلِيَّةََ وَ صِفاتُهُ سَنِيَّةََ ... وَ کِراماتُهُ اَکثَرَ مِن اَن تُحصَى وَ اَشهَرَ مِن اَن تُذکَرَ»(7) . (على الرضا ـ (رضي الله عنه) ـ داراى مناقب عالى و صفات ارزشمند بود... کرامات او بيشتر از آن است که شمارش شود و مشهورتر از آن است که ذکر گردد).
7 ـ عَبدالله بن اَسعَد يافِعِى
اَلأِمامُ الجَليلُ ، اَلمُعَظَّمُ ، سُلالَةُ السّادَةِ الأَکارِمِ ، اَبُوالحَسَنِ عَلِىُّ بنُ مُوسَى الکاظِمِ بنِ جَعفَرَ الصّادِقِ بنِ مُحَمَّدِِ الباقِرِ(عليهم السلام)... اَحَدُ الأَئِمَّةِ الأِثنَى عَشَرَ ، اُولِى المَناقِبِ الَّذينَ انتُسِبَتِ الأِمامِيَّةُ اِلَيهِم وَ قَصَّرُوا بِناءَ مَذهَبِهِم عَلَيهِم»(9)؛ (امام جليل معظّم، سلاله سادات مکرّم، ابوالحسن على بن موسى الکاظم فرزند جعفر صادق فرزند محمّد باقر(عليهم السلام)... يکى از امامان دوازده گانه است. کسانى که داراى مناقب بوده و اماميه به آنان منتسب هستند و مذهب خود را بر کلمات آنان بنا ساخته اند).
8 ـ اَحمدبن يُوسف ابوالعبّاس قَرَمانى
او درباره امام رضا (عليه السلام) گفته است: « وَ کانَت مَناقِبُهُ عَلِيَّةََ وَ صِفاتُهُ سَنِيَّةََ، وَ کِراماتُهُ کَثيرَةََ وَ مَناقِبُهُ شَهيرَةََ، وَ کانَ قَليلَ النَّومِ، کَثيرَالصَّومِ . وَ کانَ جُلُوسُهُ فِي الصَّيفِّ عَلى حَصيرِِ وَ فِي الشِّتاءِ عَلى جِلدِ شاةِِ »(9)؛ (مناقب او عالى و صفاتش جليل و کراماتش بسيار و مناقبش مشهور است. او مردى کم خواب بوده و بسيار روزه مى گرفت. در تابستان بر روى حصير و در زمستان بر پوست گوسفند مى نشست).

9 ـ يوسف بن اسماعيل نبهانى
«عَلِىُُّ الرِّضا بنُ مُوسَى الکاظِمِ بنُ جَعفَرَ الصّادِقِ ، اَحَدُ اَکابِرِ الأَئِمَّةِ وَ مَصابِيحُ الأُمَّةِ مِن اَهلِ بَيتِ النُّبُوَّةِ وَ مَعادِنُ العِلمِ وَ العِرفانِ وَ الکَرَمِ  وَ الفُتُوَّة ، کانَ عَظيمَ القَدرِ، مَشهُورَ الذِّکرِ، وَ لَهُ کِراماتُُ کَثيرَةُُ مِنها اَنَّّهُ قالَ لِرَجُلِِ صَحيحِِ سَليمِِ: اِستَعِدَّ لِما لابُدَّ مِنهُ، فَماتَ بَعدَ ثَلاثَةَ اَيّامِِ »(10)؛ (على الرضا فرزند موساى کاظم فرزند جعفر صادق، يکى از بزرگان امامان و چراغان امت از اهل بيت نبوت بود. همانان که معادن علم و عرفان و کرم و مردانگى بودند. او عظيم القدر و مشهور بود. داراى کراماتى بود . از آن جمله اين که به مردى صحيح و سالم فرمود: آماده آنچه برايش چاره اى نيست باش. او بعد از سه روز از دنيا رفت).

10 ـ اِبن اِبى الحَديد مُعتَزِلى
او مى گويد: « وَ مِن رِجالِنا مُوسَى بنُ جَعفَرَ بنِ مُحَمَّّدِِ وَ هُوَ العَبدُ الصّالِحُ، جَمَعَ مِنَ الفِقهِ وَ الدِّينِ وَ النَسکِ وَ الحِلمِ وَ الصَّبرِ. وَ ابنُهُ عَلِىُّ بنُ مُوسَى المُرَشَّحُ لِلخَلافَةِ وَ المَخطُوبُ لَهُ بِالعَهدِ. کانَ اَعلَمَ النّاسِ وَ اَسخَى النّاسِ وَ اَکرَمَ النّاسِ اَخلاقاً»(11)؛ (و از رجال ما موسى بن جعفر فرزند محمّد معروف به عبد صالح است. او بين فقه و دين و عمل صالح و حلم و صبر را جمع نمود. و فرزندش على بن موسى است، کسى که براى خلافت کانديد شده و براى او به عهد خلافت خطبه خوانده شد. او عالم ترين و سخى ترين و کريم ترين مردم در اخلاق بود).   [ کلمه «اَلنَّسک»  به معناي پرهيزکاري و اخلاص به حرکات ثلاثه  ضم و فتح و کسر نون صحيح است]

11 ـ محمّد امين سُويدى
«کانَت اَخلاقُهُ عَلِيَّةََ وَ صِفاتُهُ سَنِيَّةََ... کِراماتُهُ کَثيرَةََ وَ مَناقِبُهُ شَهيرَةََ لا يَسَعُها مِثلُ هذَا المَوضِعِ»(12)؛ (اخلاقش عالى و صفاتش جليل بود...کراماتش بسيار و مناقبش مشهور است، به حدّى که اين کتاب وسعت نقل آن ها را ندارد).
12 ـ محمّد بن وهيب
«وَ کِراماتُهُ کَثيرَةََ ـ (رَضِيَ اللهُ عَنهُ) ـ اِذ هُوَ فَريدُ زَمانِهِ»(13)؛ (کرامات او بسيار بود ـ (رَضِيَ اللهُ عَنهُ) ـ زيرا او يگانه زمان خود به حساب مى آمد).(14)

پي نوشت

: (1). الصواعق المحرقة، ص 122. (2). جواهر العقدين، ص 353. (3). تهذيب التهذيب. (4). سير اعلام النبلاء، ج 9، ص 387و388. (5). سير اعلام النبلاء، ج 9، ص 392. (6). الأعلام، ج 5، ص 26. (7). جامع کرامات الأولياء، ج 2، ص 312. (8). مرآة الجنان، ج 2، ص 11. (9). اخبار الدول، ص 114. (10). جامع کرامات الاولياء، ص 311. (11). شرح نهج البلاغه، ج 15، ص 278. (12). سبائک الذهب، ص 75. (13). جوهرة الکلام، ص 143. (14). گردآوري از کتاب: اهل بيت از ديدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم ، 1385 ه.ش، ص 138. مطالب مرتبطشهادت امام رضا (ع)موضع امام رضا(ع) در مقابل سياست مأمونسياست مأمون در مدارا با امام رضا(ع)شبهه در اسلام آوردن «معروف کرخى» توسط امام رضا(ع)عدم وجود روايتى از امام رضا(ع) در منابع حديثى

** اعراب گذاري متن عربي و تصحيح برخي کلمات توسط : استاد سيداصغرسعادت ميرقديم لاهيجي

http://nasimemarefat.parsiblog.com/

وبگاه نسیم معرفت در خدمت شما

***نسیم معرفت***